Syndicat d'Initiative
de Cerfontaine
de Cerfontaine
Einde 19e eeuw.
M. Hoeken en G. Jansen van Sint-Truiden (de beeldhouwers van het grootste deel van het meubilair van de kerk.)
Hun namen zijn gegraveerd op het meubilair.
In eikenhout.
Deze preekstoel van eikenhout, die momenteel niet meer wordt gebruikt, is versierd met prachtige houten beeldhouwwerken.
Deze beeldhouwwerken stellen de zegenende Christus voor, omringd door de 4 evangeliën die een banderol dragen met een inscriptie in het Latijn, hieronder vertaald (van rechts naar links.)
De preekstoel is een religieus meubel waarin de priester de mis geeft. Het wordt op een verhoogde plaats geplaatst zodat hij goed te zien en te horen is voor zijn parochianen, terwijl hij een autoritaire positie heeft ten opzichte van zijn assistentie.
Preekstoelen zijn meestal te vinden in kerken, in het midden van het schip, langs een muur of pilaar zodat ze stevig kunnen worden bevestigd, maar er zijn ook zeldzame gevallen van preekstoelen die buiten zijn gebouwd.
Preekstoelen hebben een rechte of spiraalvormige trap, een kuip waar de priester staat, een baldakijn dat als dak dient en sommige kunnen op een sokkel worden geplaatst.
In de vroege christenheid stond de priester achter een lessenaar om de mis te geven, maar vanaf de 16e eeuw werden preekstoelen in kerken op een verhoogde plaats geplaatst.
Sinds de hervormingen die zijn ingevoerd door het Tweede Vaticaans Concilie in 1965, is het gebruik van preekstoelen niet langer verplicht, omdat de eucharistievieringen meer informeel worden gehouden, zonder een autoriteitsfiguur op te leggen.
Bovendien, met de technologie van stemversterkers en microfoons, hoeft de priester niet meer op een verhoging te staan om gehoord te worden.
Tenslotte is een derde reden om preekstoelen te behouden als mooie meubelstukken, de wens om deze meubels, vaak zeer oud, te beschermen tegen slijtage en vernietiging.